کد مطلب:51223
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
درباره ء عشق روحاني توضيح دهيد؟
«عشق» نام گياهي است كه در فارسي آن را «پيچك» خوانند (علفي كه اطراف بوته هاي انگور و... مي پيچد و چه بسا آن را از كار انداخته و خشك مي كند) و چون شوق موكد نيز شايق را چنان مجذوب معشوق مي گرداند كه ديگر خودي نمي بيند و فاني مي شود، آن را اصطلاحا «عشق» گويند. بنابراين در عشق دوگانگي نيست و عاشق جز معشوق و معبود نمي بيند و نمي شناسد و مانند پروانه اي است كه درپرتو شمع فروزان محبوب، خود را مي سوزاند. به تعبير امام راحل (ره): {Sعاشقان روي او را، خانه و كاشانه نيست # مرغ بال و پر شكسته، فكر باغ و لانه نيست S} {Sگر اسير روي اويي نيست شو، پروانه شو# پاي بند ملك هستي در خور پروانه نيست S} {Sمست شو، ديوانه شو، از خويشتن بيگانه شو# آشنا با دوست راهش غير اين بيگانه نيست S} فرق عشق حقيقي با عشق هاي مجازي آن است كه در دومي دلباخته را هوس جز كام برگرفتن نيست و در واقع او عاشق خويش و در بند نفس خود مي باشد، اما در عشق حقيقي خودي نيست و تنها ذات محبوب است و بس: {Sعاشق روي توأم اي گل بي مثل و مثال # به خدا غير تو هرگز هوسي نيست مراS} {V(امام خميني «ره»)V} اما اين كه چنين عشقي چگونه حاصل مي شود؟ بايد گفت: ريشه اين عشق در نهاد و فطرت هر كس نهفته است. زيرا انسان ذاتا عاشق كمال و جمال است و در هر جا جمال و كمالي تشخيص داد، به سمت آن مي گرود. ليكن غالبا كمالات ناقص را مي يابد و دلباختگي و سرسپردگي در برابر آن، حجاب رؤيت جمال و كمال مطلق مي شود. ولي آن كس كه ذات جميل علي الاطلاق و كمال مطلقه را بشناسد، به ديگري دل نخواهد سپرد و جز بدو نخواهد انديشيد. بنابراين اولين توشه اين راه معرفت است و معرفت پروردگار از سويي با مطالعه و تدبر و تفكر و از سوي ديگر با پالايش نفس از رذايل و عبوديت و اطاعت كامل از احكام شريعت ميسر است. ازاين رو بايد دانست كه راه دراز و پر خطري پيش روست. به قول حافظ: {Sالا يا ايها الساقي ادركاساء و ناولها# كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكل هاS} از طرف ديگر سالك سبيل حق، نيازمند توفيق و دستگيري و مراقبت است. ازاين رو بر چند نكته تاكيد مي شود: 1- التزام به احكام شريعت در همه مراحل، 2- همراهي با استاد، 3- پالايش نفس از رذايل، 4- استعانت از خدا و توسل به اهل بيت(ع)، 5- عزم و اراده قوي و پايدار. {Sجناب عشق را درگه بسي بالاتر از عقل است # كسي آن آستان بوسد كه جان در آستين داردS} {V(حافظ)V} رسيدن به مقام محبت و عشق الهي مراحل و منازلي را مي طلبد كه تا مراحل اوليه طي نشود و آثار آن ظاهر نگردد مراحل بعدي مؤثر و نتيجه بخش نيست ازاين رو بايد پله پله باشد و عجله در اين راه بسيار خطرناك است. {Sطريق عشق پرآشوب و فتنه است! عادل # بيفتد آن كه در اين راه با شتاب رودS} {V(حافظ)V} اولين و اساسي ترين راه كسب محبت و عشق الهي، طاعت و بندگي مي باشد. واجبات و عبادات شرعي وقتي خالصانه انجام گيرند به انسان صفا مي بخشند مشروط بر اين كه گناهان و معاصي به طور كلي ترك شوند هر اندازه انسان بيشتر مراقب خود باشد كه گناه نكند و آينه دل را با زنگار گناه تيره نسازد، بيشتر با عبادات خود به دل صفا مي بخشد. انجام واجبات و ترك محرمات قوام و ركن طاعت و بندگي و سرسپردگي به معشوق مي باشد، بنابراين راه عشق را بايد از راه عمل به دستورات شرع مقدس شروع كرد. شرع مقدس دوام و پايداري راه عشق را تأمين مي كند زيرا: {Tعشق نبود عاقبت ننگي بود T} راه شريعت جدا شدن از رنگ هاي غيرخدايي است و سر پايداري آن هم همين است زيرا معشوقكان دروغين فقط چند صباحي فروغ دارند ولي دير يا زود افول و غروب مي كنند و اشباع گر عشق ژرف انسان نيستند. راه شريعت مصداق حقيقي معشوق دل را وامي نمايد ازاين رو به مرور زمان آتش عشق را شعله ورتر مي سازد به جايي ميرسد كه {Sوعده وصل چون شود نزديك # آتش عشق تيزتر گرددS} و خلاصه عشق الهي يعني رها شدن از عشق اغيار و وقتي انسان رها مي شود كه شرايط بندگي را به جان بخرد. علي(ع) مي فرمايند: {Hمن قام بشرائط العبودية اهل للعتق H}؛ {Mهر كس شرايط بندگي را انجام دهد صلاحيت رهايي و آزادگي را داردM}»، {V(ميزان الحكمه، ج 6، روايت 11319)V}. براي آگاهي بيشتر ر.ك: فطرت، شهيد مطهري و نيز عبادت عاشقانه، استاد كريم محمود حقيقي.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.